تفاوت تگ RFID

برچسب‌ها یا فرستنده‌های شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) دستگاه‌های کوچکی هستند که از امواج رادیویی کم‌مصرف برای دریافت، ذخیره و انتقال داده‌ها به یک خواننده نزدیک استفاده می‌کنند. یک برچسب RFID از اجزای اصلی زیر تشکیل شده است: یک ریزتراشه یا مدار مجتمع (IC)، یک آنتن، و یک بستر یا لایه ای از مواد محافظ که همه اجزا را در کنار هم نگه می دارد.

سه نوع اصلی برچسب RFID وجود دارد: غیرفعال، فعال، نیمه غیرفعال یا غیرفعال به کمک باتری (BAP). تگ‌های RFID غیرفعال منبع انرژی داخلی ندارند، اما انرژی الکترومغناطیسی ارسال شده از خواننده RFID را تامین می‌کنند. تگ های RFID فعال فرستنده و منبع تغذیه خود را بر روی برچسب حمل می کنند. تگ های نیمه منفعل یا غیرفعال به کمک باتری (BAP) از یک منبع تغذیه تشکیل شده است که در پیکربندی برچسب غیرفعال گنجانده شده است. علاوه بر این، برچسب های RFID در سه محدوده فرکانس کار می کنند: فرکانس فوق العاده بالا (UHF)، فرکانس بالا (HF) و فرکانس پایین (LF).

تگ های RFID را می توان به سطوح مختلف وصل کرد و به طور گسترده در اندازه ها و طرح های مختلف در دسترس هستند. برچسب‌های RFID نیز در اشکال مختلفی وجود دارند، از جمله اما نه محدود به اینله‌های مرطوب، منبت‌های خشک، برچسب‌ها، مچ‌بند، تگ‌های سخت، کارت‌ها، برچسب‌ها و دستبندها. برچسب های RFID مارک دار برای بسیاری از محیط ها و برنامه های مختلف در دسترس هستند.