تعریف اولیه کارت کنترل دسترسی سیستم کنترل دسترسی هوشمند اصلی از یک میزبان، یک کارت خوان و یک قفل الکتریکی تشکیل شده است (هنگام اتصال به شبکه یک کامپیوتر و یک مبدل ارتباطی اضافه کنید). کارت خوان یک روش کارت خوانی غیر تماسی است و دارنده کارت فقط می تواند کارت را در دستگاه خوان قرار دهد. کارت خوان Mifare می تواند وجود کارت را حس کند و اطلاعات (شماره کارت) موجود در کارت را به هاست هدایت کند. میزبان ابتدا غیرقانونی بودن کارت را بررسی می کند و سپس تصمیم می گیرد که در را ببندد یا خیر. همه فرآیندها می توانند به توابع مدیریت کنترل دسترسی دست یابند تا زمانی که در محدوده حرکت کارت معتبر باشند. کارت خوان در دیوار کنار در تعبیه شده است که تاثیری در سایر کارها ندارد. و از طریق آداپتور ارتباطی (RS485) و رایانه برای نظارت در زمان واقعی (همه درها را می توان با دستورات رایانه باز / بسته کرد و وضعیت همه درها را می توان در زمان واقعی مشاهده کرد)، وضوح داده ها، استعلام، ورودی گزارش، و غیره

راکارت دسترسیکارتی است که در سیستم کنترل دسترسی مانند پاس، کارت دسترسی، کارت پارکینگ، کارت عضویت و غیره استفاده می شود. قبل از اینکه کارت دسترسی برای کاربر نهایی صادر شود، توسط مدیر سیستم برای تعیین منطقه قابل استفاده و حقوق کاربر تنظیم می شود و کاربر می تواند از آن استفاده کند.کارت کنترل دسترسیبرای ورود به قسمت مدیریت، سوایپ می شود و کاربرانی که کارت کنترل دسترسی ندارند یا مجوز ندارند نمی توانند وارد قسمت مدیریت شوند.

با تقویت مداوم آگاهی مدیریت شرکتی، مدل های مدیریتی مبتنی بر استفاده از کارت ها در حال گسترش هستند. کارت‌های بارکد، کارت‌های نوار مغناطیسی و کارت‌های شناسایی تماس، به‌عنوان اشکال گشت‌زنی، کنترل دسترسی، هزینه، پارکینگ، مدیریت باشگاه و غیره، نقش منحصربه‌فرد خود را خارج از مدیریت جوامع هوشمند انجام می‌دهند. با این حال، از آنجایی که عملکرد مدیریت کارت راکد بوده است، زیرا محدودیت‌های عملکرد کارت سنتی نمی‌تواند پاسخگوی نیازهای کارت همه‌کاره باشد، لازم است هر از چند گاهی کارت‌هایی به مالک اضافه شود تا نیازهای کارت برطرف شود. مدیریت اموال، مانند کارت های دسترسی، کارت های تولید، کارت های کنترل دسترسی، کارت های پارکینگ، کارت های عضویت و غیره نه تنها هزینه های مدیریتی را افزایش می دهد، بلکه دشواری مدیریت کارت های همه را برای هر مالک افزایش می دهد، حتی گاهی اوقات "بیش از حد". کارت». بنابراین، در مرحله حذف، پس از سال 2010، انواع کارت های اصلی باید متعلق به آن باشدمایفرکارت، اما توسعه کارت CPU نیز بسیار سریع است که یک روند است. Mifare کارت و کنترل دسترسی کلید زنجیر RFID طیف گسترده ای از کاربردها را دارد. از یک طرف، امنیت آن بالاست. از سوی دیگر، راحتی را برای کارت all-in-one به ارمغان می آورد. میدانی، مصرفی، حضور و غیاب، گشت، کانال هوشمند و ... در یک سیستم ادغام شده است و کارکردهای کارت all-in-one بدون شبکه قابل تحقق است.

اصل این است که یک تراشه به نام RFID در داخل وجود دارد. هنگامی که کارت خوان را با کارت حاوی تراشه RFID رد می کنیم، امواج الکترومغناطیسی ساطع شده توسط کارت خوان شروع به خواندن اطلاعات کارت می کنند. اطلاعات داخل نه تنها قابل خواندن است، بلکه می توان آن را نوشت و اصلاح کرد. بنابراین، کارت تراشه نه تنها یک کلید، بلکه یک کارت شناسایی الکترونیکی یا کنترل دسترسی استزنجیر کلید RFID.

زیرا تا زمانی که اطلاعات شخصی خود را در تراشه می نویسید، می توانید بدانید که چه کسی در کارتخوان وارد و خارج می شود.
از همین فناوری در تراشه های ضد سرقت در مراکز خرید و غیره نیز استفاده می شود.

کارت های کنترل دسترسی انواع مختلفی دارند که با توجه به مواد انتخابی می توان آنها را به چند دسته تقسیم کرد. نمونه هایی از طبقه بندی کارت های کنترل دسترسی نهایی:
با توجه به شکل
با توجه به شکل، به کارت های استاندارد و کارت های خاص تقسیم می شود. کارت استاندارد یک محصول کارت با اندازه یکنواخت بین المللی است و اندازه آن 85.5mm×54mm×0.76mm است. امروزه چاپ به دلیل نیازهای فردی محدود به اندازه نیست، که منجر به ظهور بسیاری از کارت های "عجیب" از انواع مختلف در کشورهای سراسر جهان شده است. به این نوع کارت ها کارت های مخصوص شکل می گوییم.
بر اساس نوع کارت
الف) کارت مغناطیسی (کارت شناسایی): مزیت کم هزینه است. یک کارت برای هر نفر، امنیت عمومی، قابل اتصال به کامپیوتر و دارای سوابق باز شدن درب. عیب این است که کارت، تجهیزات فرسوده است و عمر کوتاه است. کارت به راحتی کپی می شود. کنترل دو طرفه آسان نیست. اطلاعات کارت به دلیل میدان های مغناطیسی خارجی به راحتی از بین می رود و کارت را نامعتبر می کند.
ب) کارت فرکانس رادیویی (کارت آی سی): مزیت این است که کارت هیچ تماسی با دستگاه ندارد، باز کردن درب راحت و ایمن است. عمر طولانی، داده های نظری حداقل ده سال؛ امنیت بالا، قابل اتصال به کامپیوتر، با رکورد باز شدن درب. می تواند به کنترل دو طرفه دست یابد. کارت مشکل است کپی شده است. عیب این است که هزینه بیشتر است.
با توجه به فاصله خواندن
1. کارت کنترل دسترسی نوع تماس، برای تکمیل کار، کارت کنترل دسترسی باید با دستگاه کارت خوان کنترل دسترسی در تماس باشد.
2، کارت کنترل دسترسی القایی، کارت کنترل دسترسی می تواند کار کشیدن کارت را در محدوده سنجش سیستم کنترل دسترسی کامل کند.

کارت های کنترل دسترسی عمدتاً انواع کارت های زیر هستند: کارت EM4200، RFID کنترل دسترسی

صفحه کلید، کارت Mifare، کارت TM، کارت پردازنده و غیره. در حال حاضر، کارت های EM 4200 و کارت های Mifare تقریباً تمام بازار برنامه های کاربردی کارت کنترل دسترسی را به خود اختصاص داده اند. بنابراین زمانی که کارت اپلیکیشن را انتخاب می کنیم، بهتر است کارت EM یا کارت Mifare را به عنوان کارت اصلی خود انتخاب کنیم. زیرا برای سایر کارت هایی که معمولاً مورد استفاده قرار نمی گیرند، چه بلوغ فناوری و چه مطابقت لوازم جانبی، دردسرهای زیادی برای ما به همراه خواهد داشت. و با کاهش سهم بازار، این کارت ها به ناچار پس از مدتی به تدریج از بازار اپلیکیشن ما خارج نمی شوند. در این صورت تعمیر، گسترش و تبدیل سیستم کنترل دسترسی مشکلات غیر منتظره ای را به همراه خواهد داشت.
در واقع، برای برنامه های معمولی کنترل دسترسی، کارت EM بدون شک کاربردی ترین نوع کارت کنترل دسترسی است. با فاصله طولانی خواندن کارت، سهم بازار بالا و عملکرد فنی نسبتاً بالغ مشخص می شود. اما بزرگترین عیب این نوع کارت این است که فقط یک کارت فقط خواندنی است. اگر در دروازه هستیم و به برخی از عملکردهای شارژ یا تراکنش نیاز داریم، پس این نوع کارت واقعاً کمی ناتوان است.
برای کاربرانی که نیاز به مدیریت مصرف دارند، در صورت نیاز به ثبت یا انتقال ساده، کارت Mifare کافی است. البته، اگر در استفاده از سیستم کنترل دسترسی همچنان به شناسایی دقیق‌تر محتوا یا فعالیت‌های تراکنش نیاز داشته باشیم، کارت CPU که با آخرین فناوری پشتیبانی می‌شود از امنیت قوی‌تری نسبت به کارت سنتی Mifare برخوردار است. در بلندمدت، کارت‌های CPU به طور فزاینده‌ای بازار کارت Mifare را تخریب می‌کنند.