Diferenzas de etiquetas RFID

As etiquetas ou transpondedores de identificación por radiofrecuencia (RFID) son pequenos dispositivos que utilizan ondas de radio de baixa potencia para recibir, almacenar e transmitir datos a un lector próximo. Unha etiqueta RFID consta dos seguintes compoñentes principais: un microchip ou circuíto integrado (IC), unha antena e un substrato ou capa de material protector que mantén todos os compoñentes xuntos.

Existen tres tipos básicos de etiquetas RFID: pasivas, activas, semi-pasivas ou asistidas por batería (BAP). As etiquetas RFID pasivas non teñen fonte de enerxía interna, pero son alimentadas pola enerxía electromagnética transmitida desde o lector RFID. As etiquetas RFID activas levan o seu propio transmisor e fonte de enerxía na etiqueta. As etiquetas semi-pasivas ou asistidas por batería (BAP) consisten nunha fonte de enerxía incorporada nunha configuración de etiqueta pasiva. Ademais, as etiquetas RFID operan en tres rangos de frecuencia: Ultra High Frequency (UHF), High Frequency (HF) e Low Frequency (LF).

As etiquetas RFID pódense unir a unha variedade de superficies e están amplamente dispoñibles nunha variedade de tamaños e deseños. As etiquetas RFID tamén teñen moitas formas, incluíndo pero non limitadas a incrustacións húmidas, incrustaciones secas, etiquetas, pulseiras, etiquetas duras, tarxetas, adhesivos e pulseiras. As etiquetas RFID de marca están dispoñibles para moitos ambientes e aplicacións diferentes,