Onlangs heeft Japan regelgeving uitgevaardigd: vanaf juni 2022 moeten dierenwinkels micro-elektronische chips installeren voor verkochte huisdieren. Voorheen eiste Japan dat geïmporteerde katten en honden microchips gebruikten. Al in oktober vorig jaar heeft Shenzhen, China, de “Shenzhen Regulations on the Implantation of Electronic Tag for Dogs (Proef)” geïmplementeerd, en alle honden zonder chipimplantaten zullen worden beschouwd als honden zonder vergunning. Sinds eind vorig jaar heeft Shenzhen volledige dekking van het beheer van RFID-chips voor honden bereikt.

Toepassingsgeschiedenis en huidige status van chips voor huisdiermateriaal. Het gebruik van microchips bij dieren is zelfs niet ongewoon. De veehouderij gebruikt het om dierinformatie vast te leggen. Zoölogen implanteren microchips in wilde dieren zoals vissen en vogels voor wetenschappelijke doeleinden. Onderzoek en het implanteren ervan bij huisdieren kan voorkomen dat huisdieren verdwalen. Momenteel hanteren landen over de hele wereld verschillende normen voor het gebruik van RFID-chips voor huisdieren: Frankrijk bepaalde in 1999 dat honden ouder dan vier maanden moeten worden geïnjecteerd met microchips, en in 2019 is het gebruik van microchips voor katten ook verplicht; Nieuw-Zeeland eiste in 2006 dat honden werden geïmplanteerd. In april 2016 eiste het Verenigd Koninkrijk dat bij alle honden microchips moesten worden geïmplanteerd; Chili heeft in 2019 de Pet Ownership Liability Act ingevoerd en bij bijna een miljoen katten en honden zijn microchips geïmplanteerd.

RFID-technologie ter grootte van een rijstkorrel

De RFID-huisdierchip is niet het soort velachtige objecten met scherpe randen die de meeste mensen zich voorstellen (zoals weergegeven in figuur 1), maar een cilindrische vorm die lijkt op langkorrelige rijst, die zo klein kan zijn als 2 mm in diameter en 10 mm in diameter. mm lang (zoals weergegeven in figuur 2). . Deze kleine ‘rijstkorrel’-chip is een tag die gebruik maakt van RFID (Radio Frequency Identification Technology), en de informatie erin kan worden gelezen via een specifieke ‘lezer’ (Figuur 3).

Concreet zullen, wanneer de chip wordt geïmplanteerd, de daarin opgenomen ID-code en de identiteitsgegevens van de fokker worden gebonden en opgeslagen in de database van het dierenziekenhuis of de reddingsorganisatie. Wanneer de lezer wordt gebruikt om te detecteren of het huisdier de chip draagt, lees deze dan. Het apparaat ontvangt een ID-code en voert de code in de database in om de bijbehorende eigenaar te kennen.

Er is nog veel ruimte voor ontwikkeling in de markt voor huisdierchips

Volgens het “2020 Pet Industry White Paper” overschreed het aantal honden en katten in de stedelijke gebieden van China vorig jaar de 100 miljoen, tot 10,84 miljoen. Met de voortdurende stijging van het inkomen per hoofd van de bevolking en de toename van de emotionele behoeften van jonge mensen, wordt geschat dat China in 2024 248 miljoen katten en honden zal hebben.

Het marktadviesbureau Frost & Sullivan meldde dat er in 2019 50 miljoen RFID-diertags waren, waarvan 15 miljoenRFIDglazen buislabels, 3 miljoen duivenvoetringen, en de rest waren oormerken. In 2019 heeft de omvang van de RFID-markt voor dierenlabels 207,1 miljoen yuan bereikt, goed voor 10,9% van de laagfrequente RFID-markt.

Het implanteren van microchips bij huisdieren is niet pijnlijk en ook niet duur

De microchip-implantatiemethode voor huisdieren is subcutane injectie, meestal boven in de nek, waar de pijnzenuwen niet zijn ontwikkeld, er geen anesthesie nodig is en katten en honden niet erg pijnlijk zullen zijn. In werkelijkheid zullen de meeste eigenaren van gezelschapsdieren ervoor kiezen om hun huisdieren te steriliseren. Injecteer de chip tegelijkertijd in het huisdier, zodat het huisdier niets van de naald voelt.

Hoewel de injectienaald van een huisdierchip erg groot is, houdt het siliciumisatieproces verband met medische en gezondheidsproducten en laboratoriumproducten, die de weerstand kunnen verminderen en injecties gemakkelijker kunnen maken. In werkelijkheid kunnen de bijwerkingen van het implanteren van microchips bij huisdieren tijdelijke bloedingen en haaruitval zijn.

Momenteel bedragen de implantatiekosten voor een microchip voor huisdieren in principe minder dan 200 yuan. De levensduur bedraagt ​​maar liefst 20 jaar, dat wil zeggen dat een huisdier onder normale omstandigheden de chip slechts één keer in zijn leven hoeft te implanteren.

Bovendien heeft de huisdiermicrochip geen positioneringsfunctie, maar speelt hij alleen een rol bij het vastleggen van informatie, wat de kans op het terugvinden van een verloren kat of hond kan vergroten. Als een positioneringsfunctie vereist is, kan een GPS-halsband worden overwogen. Maar of het nu gaat om het uitlaten van een kat of een hond, de riem is de reddingslijn.