Verschillen in RFID-tags

Radiofrequentie-identificatietags (RFID) of transponders zijn kleine apparaten die radiogolven met een laag vermogen gebruiken om gegevens te ontvangen, op te slaan en naar een lezer in de buurt te verzenden. Een RFID-tag bestaat uit de volgende hoofdcomponenten: een microchip of geïntegreerd circuit (IC), een antenne en een substraat of laag beschermend materiaal dat alle componenten bij elkaar houdt.

Er zijn drie basistypen RFID-tags: passief, actief, semi-passief of batterijondersteund passief (BAP). Passieve RFID-tags hebben geen interne stroombron, maar worden aangedreven door elektromagnetische energie die door de RFID-lezer wordt verzonden. Actieve RFID-tags hebben hun eigen zender en stroombron op de tag. Semi-passieve of door batterijen ondersteunde passieve (BAP) tags bestaan ​​uit een stroombron die is ingebouwd in een passieve tagconfiguratie. Bovendien werken RFID-tags in drie frequentiebereiken: Ultra High Frequency (UHF), High Frequency (HF) en Low Frequency (LF).

RFID-tags kunnen op verschillende oppervlakken worden bevestigd en zijn overal verkrijgbaar in verschillende maten en uitvoeringen. RFID-tags zijn er ook in vele vormen, inclusief maar niet beperkt tot natte inlays, droge inlays, tags, polsbandjes, harde tags, kaarten, stickers en armbanden. Merk-RFID-tags zijn beschikbaar voor veel verschillende omgevingen en toepassingen,